ဘယ္လိုပဲပင္ပန္းပါေစ….
သူငယ္ခ်င္းနဲ ့ေတြ ့ရင္ေလ….
ပင္ပန္းမွဳ ့ေတြေပ်ာက္….
ေအးခ်မ္းမွု ့ေတြေရာက္….
ေပ်ာ္ရႊင္မွု ့ေတြက်ေရာက္လာ….
မင္းကိုမွ်ခ်င္တာ….
စိတ္ညစ္ေနတဲ ့အခိုက္တန္ ့….
မင္းကရင္ဖြင့္ဖက္….
မင္းညစ္ရင္လဲသူငယ္ခ်င္းရာ….
တို ့ကိုမွ်ပါကြာ….
ေနရာေဒသကြဲျပားလဲ….
တို ့ေတြစိတ္ဟာနီးနီးပဲ….
မင္းကိုခင္တာခႏၶာမပါ….
နွွလံုးသားနဲ ့အရင္းတည္တာ….
တို ့နွစ္ေယာက္ရဲ ့ခင္မင္မွု ့….
ဘာအေရာင္မွမပါဘူး….
ဥတုရာသီေျပာင္းလဲေလ…
မင္းကိုပိုခင္ေလ….
onlineေပၚမွာဆိုလဲပဲ...
ေကာင္းတူဆိုးဘက္ခံစားဆဲ
ငါအားငယ္ခ်ိန္မင္းအားေပး….
ငါ့ရဲ ့ေၾကာက္စိတ္…ဖယ္ခြါေျပး….
ငါ့ရဲ ့စိတ္ဓါတ္မိုးျမင့္ထက္….
ခုလဲပဲကြာ….
မင္းတြက္ငါ….
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္စပ္ေနတာ….
မင္းသိေစခ်င္တာ…
မင္းနဲ ့တို ့ရဲ ့ခင္မင္မွု ့….
ဘယ္ေသာခါမွမေျပာင္းဘူး…
ဒီကဗ်ာေလးသက္ေသျပဳ….
ကဗ်ာကအရမ္းကေလးဆန္သြားရင္ခြင့္လႊတ္ပါေနာ္။
သက္ထားသူငယ္ခ်င္းေတြကိုရည္ညႊန္းလွ်က္ပါ။
နို၀င္ဘာ 17, 2011 at 9:30pm
No comments:
Post a Comment